Over

''Een Amsterdamse zangeres die de smartlap gebruikt om te protesteren, een duet opnam met Goldband en twee jaar geleden Pukkelpop aftrapte met een sterk statement tegen Reuzegom”, zo kondigt HUMO Sophie Straat aan, naar aanleiding van haar komst op De Boterhammen in het Park deze zomer.Sophie Straat maakte in Nederland een bliksemstart : met haar debuut EP ’T Is Niet Mijn Schuld’ (2020) won ze een prestigieuse Edison en voor haar ebuutalbum ‘Smartlap Is Niet Dood’ (2023) volgden nominaties voor 3FM Awards, Edisons en de Amsterdamprijs voor de Kunst. De EP ‘Gebroken Spiegels ’uit 2024 bestaat uit één lang lied, opgenomen met het Metropole Orkest, volgens De Groene Amsterdammer “zeldzaam groots opgezet en gedurfd”.Op enkele jaren groeide Sophie Straat zo uit tot “het boegbeeld van de generatie twintigers die maatschappelijk betrokken is” (-Volkskrant) en verzamelde haar muziek meer dan vijftien miljoen streams. Met haar band maakte ze indruk op festivals van ITGWO tot Lowlands en Pukkelpop, maar ook met uitverkochte clubtours en haar eigen festival Protestfest; al drie jaar op rij in een uitverkocht Paradiso in Amsterdam (de volgende is op zaterdag 28 maart 2026).Naast haar muziek maakt Sophie als multidisciplinair kunstenaar ook artwork, foto’s en films, zoals de kortfilm ‘Mooier Als Je Lacht’ die om drie albumsongs draait. Sophie Straat is hier om iets te vertellen met haar protestliederen, met als uiteindelijke doel verandering teweeg te brengen. Want de wereld is kut en wordt alleen nog maar kutter, maar “de revolutie is niet meer te stoppen” (-De Standaard).Haar tweede album ‘Wie de fak is Sophie Straat?’ verschijnt op 3 oktober maar haar nieuwe single 'Let me tell you something ’bout my country' verschijnt op 29 augustus, samen met de voorverkoop voor dit concert. Bang voor communisme, bang voor de Islam, bang voor nieuwe tijden, dit kun je sowieso niet aan.Ik wil zeggen dat het goed komt, maar denk eigenlijk van nietIk ben angstig voor de toekomst want ik zie alleen verdrietZe zeggen dat blaffende honden niet bijten, maar dat geloof ik nietWant de stillen zijn de klos en er is niemand die het ziet. -Sophie Straat – ‘Gebroken Spiegels’